Back Selfbesering Afrikaans إيذاء النفس Arabic Самапашкоджанне Byelorussian Самонараняване Bulgarian Sebepoškozování Czech Hunan-niweiddio Welsh Selvskade Danish Selbstverletzendes Verhalten German Αυτοβασανισμός Greek Self-harm English

Kendini yaralama

Daha önce kendine zarar verme nedeniyle dikiş gerektiren yara izleri.

Kendini yaralama, bir kişinin kendisini, intihar etme niyeti olmadan yaraladığı kendine zarar verme davranışıdır. Bu zarar vermelerin nedeni dayanılmaz duygulardan, gerçekdışılık hissinden ve hissizlikten kurtulma olabilir.

Bu rahatsızlık, Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı'nda (DSM-IV-TR) Borderline kişilik bozukluğu ve depresif bozuklukların bir belirtisi olarak listelenmiştir. Bazen ruhsal bozukluklar, travma geçmişi ve duygusal taciz, cinsel taciz gibi taciz geçmişi, yeme bozuklukları ya da düşük özgüven, mükemmeliyetçilik gibi karakter özellikleri ile bağdaştırılır ancak kendini yaralayan birçok kişi yaralarını sakladığı için istatistiki bir analiz yapmak zordur. Kendini yaralayanlar sıklıkla intihara meyilliler ile karıştırılır ancak vakaların çoğunda bu doğru değildir.[1][2] Ölümcül olmayan kendini yaralama dünya çapında gençler arasında yaygındır[3] ve bu yaygınlık nedeniyle, nedeni ne olursa olsun ölümcül olmayan kendini yaralamalar için kendine zarar verme terimi giderek daha çok kullanılmaya başlanmıştır.[4]

Kendini yaralamanın altında yatan nedenleri ya da doğrudan davranışı tedavi etmeye yönelik değişik tedavi yöntemleri vardır. Kendini yaralama depresyon ile bağlantılı olduğunda antidepresan ilaçlar etkili olabilir.[5] Alternatif yaklaşımlar arasında kendini yaralayan kişiyi başka bir şekilde meşgul etmeyi içeren ya da kendini yaralamayı kalıcı zararlar vermeyecek daha güvenli yöntemlerle değiştirmeye çalışan vazgeçirici teknikler bulunur.[6]

  1. ^ Fox, C (2004). "Sometimes it's nice to see that it is me hurting, instead of somebody else". Deliberate Self-Harm in Adolescence. Londra: Jessica Kingsley. ISBN 142370987X.  (İngilizce)
  2. ^ Suyemoto, K.L. (1998). "The functions of self-mutilation". Clinical Psychology Review. 18 (5). ss. 531-554.  (İngilizce)
  3. ^ Schmidtke A; ve diğerleri. (1996). "Attempted suicide in Europe: rates, trends and sociodemographic characteristics of suicide attempters during the period 1989–1992". Acta psychiatrica Scandinavica. 93 (5). ss. 327-338.  (İngilizce)
  4. ^ Rodham, K.; ve diğerleri. (2005). "Deliberate Self-Harm in Adolescents: the Importance of Gender". Psychiatric Times. 22 (1).  (İngilizce)
  5. ^ Haw, C.; ve diğerleri. (2001). "Psychiatric and personality disorders in deliberate self-harm patients". British Journal of Psychiatry. Cilt 178. ss. 48-54.  (İngilizce)
  6. ^ Klonsky, E.D. and Glenn, C.R. (2008). "Resisting Urges to Self-Injure". Behavioural and Cognitive Psychotherapy. Cilt 36. ss. 211-220.  (İngilizce)

Developed by StudentB