Kitle siyaseti

Kitle siyaseti, kitlevi siyasi partilerin ortaya çıkması üzerine dayanan bir siyasi düzendir. Bu düzende, geniş halk kitlelerinin siyasi katılımı ve etkisi artmıştır. Kütle politikası, 19. ve 20. yüzyıllarda özellikle demokratik ülkelerde yaygın hale gelmiştir. Bu dönemde, toplumun farklı kesimlerini temsil eden büyük ölçekli siyasi partiler ortaya çıkmıştır. Bu partiler, geniş halk tabanına sahip olup, halkın çeşitli ihtiyaçlarını ve taleplerini ilerletmek amacıyla seçimlere katılmıştır. Kitle siyaseti, demokratik siyasi süreçlerde geniş kitlelerin politik katılımını ve temsilini teşvik ederek, demokratik yönetimlerin oluşmasına katkıda bulunmuştur.

Kitle siyasetinin ortaya çıkması genellikle Batı'daki Sanayi Devrimi ile çakışan kitle toplumu yükselişiyle ilişkilendirilir. Bununla birlikte, Protestan Reformasyonu'ndaki geniş halk katılımı sebebiyle, onun ilk kitlevi siyasi hareket olarak adlandırıldığı ve "daha sonradan daha seküler bir niteliğe sahip diğer ideolojilerin" onun yerini aldığı ifade edilmiştir.^[1]

Kitle siyaseti, özünde kitlelerin siyasi sürece dahil edilmesidir. Bu kitle hareketlerinin ilki, İrlanda'da Daniel O'Connell liderliğindeki Katolik Hürriyeti için yapılan hareket olabilir. Avrupa'da 1880 ile 1914 yılları arasında önemli bir yükseliş yaşandı ve bu dönemde oy hakkı tüm insanlara genişletildi ve bazı ülkelerde kadınlara bile oy hakkı tanındı. Kitle tabanlı siyasi partiler, sosyal, ekonomik ve siyasi reformlar için sofistike araçlar olarak ortaya çıktı.

1. ^ Euan Cameron (1991). "The Coalition Breaks Down; Conclusion". The European Reformation. New York: Oxford University Press. s. 422. ISBN 0-19-873093-4.