Klasik liberalizm

Klasik liberalizm, serbest piyasayı ve laissez-faire ekonomisini; sınırlı devleti, ekonomik özgürlüğü ve siyasi özgürlüğü vurgulayan, hukukun üstünlüğünün güvenceye aldığı sivil özgürlükleri savunan; liberalizmin bir dalı, felsefi ve politik ideolojidir. Klasik liberalizm, 19. yüzyılın başlarında, Avrupa ve Kuzey Amerika'da kentleşmeye ve Sanayi Devrimi'ne bir yanıt olarak önceki yüzyılın fikirleri üzerine inşa edilmiştir.[1][2][3]

Düşünceleri klasik liberalizmi etkileyen insanlar arasında John Locke, Jean-Baptiste Say, Thomas Malthus, Thomas Jefferson ve David Ricardo gibi birçok ekonomist, siyaset bilimci ve yazar bulunmaktadır.

20. yüzyılda ekonomist Friedrich Hayek ve Milton Friedman liderliğindeki klasik liberalizme olan ilginin yeniden canlanması gerçekleşmiştir. Bazıları, klasik liberalizmin çağdaş gelişimini “neoklasik liberalizm” olarak adlandırmaktadır, bu da devletin piyasadaki rolünü en aza indirmek ve onu sadece güvenlik ile adalet ile ilgilenmesi gerektiğini vurgulamaktadır.

Sosyal liberalizm gibi liberal dallarının aksine klasik liberalizm; sosyal politikalara, vergilendirmelere ve devletin bireylerin hayatına müdahil olmasına daha olumsuz bakar, deregülasyon savunur.[4] Büyük Buhran ve sosyal liberalizmin yükselişine kadar klasik liberalizm, ekonomik liberalizm adı altında tanımlanmıştır. Terim olarak klasik liberalizm, bir retronim olarak 19. yüzyıl liberalizminin, yükselişte olan sosyal liberalizm veya modern liberalizm ile karıştırılmaması için ortaya çıkmıştır.[5]

  1. ^ Conway, s. 296.
  2. ^ Hudelson, Richard (1999). Modern Political Philosophy. M. E. Sharpe. ss. 37-38. ISBN 9780765600219. 
  3. ^ Dickerson, Flanagan & O'Neill, s. 129.
  4. ^ M. O. Dickerson et al., An Introduction to Government and Politics: A Conceptual Approach (2009) p. 129
  5. ^ Richardson, s. 52.

Developed by StudentB