Polimerlerin kristalizasyonu

Polimerlerin kristalizasyonu, moleküler zincirlerinin kısmi hizalanmasıyla ilişkili bir işlemdir. Bu zincirler birlikte katlanır ve sferülit adı verilen daha büyük küresel yapılar oluşturan lamel adı verilen düzenli bölgeler oluşturmaktadır.^[1][2] Polimerler, erime, mekanik gerdirme veya çözücü buharlaşmasından soğutma üzerine kristalleşebilmektedir. Kristalleşme, polimerin optik, mekanik, termal ve kimyasal özelliklerini etkilemektedir. Kristallik derecesi farklı analitik yöntemlerle tahmin edilmektedir ve genellikle "yarı kristal" olarak adlandırılan kristalize polimerlerle tipik olarak %10 ile %80 arasında değişmektedir. Yarı kristalli polimerlerin özellikleri, sadece kristallik derecesi ile değil, aynı zamanda moleküler zincirlerin boyutu ve yönü ile de belirlenmektedir.

1. ^ Andrew Keller (1952). "Morphology of crystallizing polymers". Nature. 169(4309): 913–914. Bibcode:1952Natur.169..913K. doi:10.1038/169913a0. S2CID 4255757.
2. ^ Carraher, Charles E., Jr. (2003). Seymour/Carraher's polymer chemistry. 6th ed., rev. and expanded. Raymond B. Seymour. New York: M. Dekker. ISBN 0-8247-0806-7. OCLC 54677603.