Protaktinyum, aktinit grubundan, atom numarası 91, atom ağırlığı 231 olan radyoaktif bir element. Kısaltması Pa şeklindedir. 1871'de Dmitri Mendeleyev, toryum ve uranyum arasında bir elementin varlığını öngördü. 1900'de William Crookes, uraniyumdan protaktinyumu izole etti. Bu, yoğun bir radyoaktif maddeydi, ancak onu yeni bir kimyasal element olarak tanımlayamadı ve bu nedenle ona uranyum-X adını verdi. Adı da bu yüzden "Protos" ve "Aktinyum" kelimesinin birleşimidir.[1]
İlk olarak 1913 yılında Kasimir Fajans ve Oswald Helmut Göhring tarafından tanımlanmıştır. Protaktinyum-231 izotopu ise Otto Hahn ve Lise Meitner tarafından 1917-18 arasında keşfedilmiştir. İlk olarak 1934 yılında Aristid V. Grosse tarafından izole edilmiştir.[1] Uranyum cevherlerinde çok az miktarda bulunan nadir, zehirli ve pahalı bir elementtir. Protaktinyum adı 1949 yılında IUPAC tarafından belirlendi. 1961 yılında Büyük Britanya Atom Enerjisi Kurumu, yaklaşık 55.000 kilogram uranyum cevheri işlemek için yaklaşık 500.000 dolar harcamak zorunda kalmasına rağmen, 125 gram %99,9 saflıkta protaktinyum üretebildi. En uzun ömürlü protaktinyum izotopu olan protaktinyum-231'un yarılanma ömrü 32.760 yıldır.[1]