Yapay zeka araştırmalarında sorunların, mantığın ve araştırmanın ileri düzey "sembolik" (insan tarafından okunabilir) temsillerine dayanan tüm yöntemlerin toplanması için kullanılan terimdir. Sembolik YZ, 1950'lerin ortalarından 1980'lerin sonuna kadar YZ araştırmalarının baskın paradigmasıydı.[1][1] 23 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.[2][2] 23 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
John Haugeland, yapay zeka araştırmalarının felsefi sonuçlarını araştıran 1985 tarihli Yapay Zeka kitabı: The Very Idea, GOFAI ("Kaliteli Eski Tip Yapay Zeka") adını verdi. Robotikte benzer terim GOFR'dir ("Eski Tip Robotik").
Yaklaşım, 1960'ların ortalarında Allen Newell ve Herbert A. Simon tarafından "fiziksel simge sistemleri hipotezi" olarak tanımlanan bir varsayım olan, zekanın birçok yönünün sembollerin manipülasyonuyla elde edilebileceği varsayımına dayanmaktadır.
Yaygın bir sembolik yapay zeka biçimi, bir üretim kuralları ağı kullanan uzman sistemlerdir. Üretim kuralları, If-Then ifadesine benzer bir ilişkideki sembolleri birbirine bağdaştırır. Uzman sistem, Tahmin yapmak ve hangi ek bilgilere ihtiyaç duyduğunu belirlemek için kuralları işler, yani insan tarafından okunabilir duruma getirerek hangi soruların sorulacağını belirler.
Sembolik yaklaşımın karşıtları arasında, sembolik temsil olmadan (veya yalnızca minimum temsille) otonom robotlar üretmeyi amaçlayan Rodney Brooks gibi robotik ve makine öğrenimi ve kontrolündeki sorunları çözmek için sinir ağları ve optimizasyon gibi teknikleri uygulayan hesaplamalı zeka araştırmacıları yer alır.
Sembolik YZ, bir makinede genel, insan benzeri zeka üretmeyi amaçlarken, çoğu modern araştırma belirli alt problemlere yöneliktir. Genel zeka ile ilgili araştırmalar şimdi genel yapay zeka alt alanında incelenmektedir.
Makineler başlangıçta, sembollerle temsil edilen girdilere dayalı olarak çıktıları formüle etmek için tasarlandı. Giriş kesin olduğunda ve kesinlik altına düştüğünde semboller kullanılır. Ancak, örneğin tahminlerin formüle edilmesinde belirsizlik olduğunda, temsili yapay sinir ağları kullanılarak yapılır.[3] Valiant ve diğerlerinin[4] iddia ettiği gibi, zengin bilişimsel ve bilişsel modellerin etkili inşası, sağlam sembolik akıl yürütme ve verimli (makine) öğrenme modellerinin kombinasyonunu gerektirir.