Titanyum

22 skandiyumtitanyumvanadyum
-

Ti

Zr
Genel
Adı, Sembolü, Atom numarası Titanyum, Ti, 22
Element serisi Geçiş metalleri
grup, periyot, blok 4, 4, d
Görünüş Gümüş gri
metalik beyaz
Atom ağırlığı 47.867 g·mol−1
Elektron dizilimi [Ar] 3d2 4s2
Enerji seviyesi başına
Elektronlar
2, 8, 10, 2
Fiziksel özellikleri
Maddenin doğal hali katı
Yoğunluk (o.s.) 4.506 g·cm−3
Erime noktası 1941 K
1668 °C, 3034 °F)
Kaynama noktası 3560 K
3287 °C, ? 5949 °F)
Erime 14.15  kJ·mol−1
Buharlaşma ısısı 425  kJ·mol−1
Buhar basıncı
P(Pa) 1 10 100 1 k 10 k 100 k
at T(K) 1982 2171 (2403) 2692 3064 3558
Atom özellikleri
Kristal yapısı hegzagonal
Yükseltgenme seviyesi 4, 3, 2, 1 [1]
Elektronegatifliği 1.54 (Pauling ölçeği)
İyonlaşma enerjileri 1.: 658.8 kJ/mol
2.: 1309.8 kJ/mol
3.: 2652.5 kJ/mol
Atomik yarıçapı 140 pm
Kovalent yarıçapı 136 pm
Diğer özellikleri
Isıl iletkenlik (300 K) 21.9 W·m−1·K−1
CAS kayıt numarası 7440-32-6
Elektrik direnci (20 °C) 0.420 µΩ·m
Elastisite modülü 116 GPa
Bulk modülü 110 GPa

Titanyum sembolü Ti olan 22 atom numaralı kimyasal elementtir.

Hafif, güçlü, parlak, korozyona karşı dirençli grimsi bir geçiş metalidir. Titanyum demir, alüminyum, vanadyum, molibden gibi elementler ile alaşım yapabilir. Bu güçlü, hafif alaşımlar havacılık (jet motorları, füzeler ve uzay araçları) askeri, endüstriyel işlemler (kimyasallar ve petrokimyasallar, arıtma santralleri, kâğıt hamuru ve kâğıt) otomotiv, yiyecek, tıp (protezler, implantlar, dental endodontik malzemeler, dental implantlar), spor eşyaları, mücevher, cep telefonu ve diğer uygulamalarda kullanılır.[1] Titanyum 1791'de William Gregor tarafından İngiltere'de keşfedildi ve Martin Heinrich Klaproth tarafından, Yunan mitolojisindeki Titan'a atfen bu şekilde isimlendirildi.

Element birkaç mineral depozitde bulunur. Bunlardan öncelikli olanlar yer kabuğunda ve litosferde genişce dağılmış olan rutil ve ilmenittir. Titanyum neredeyse tüm canlı varlıklarda, kayalarda, sularda ve toprakta bulunur.[1] Metal başlıca mineral cevherlerinden Kroll işlemi ve Hunter işlemi yöntemleri ile çıkarılır. En yaygın bileşiği olan titanyum dioksit beyaz pigment imalatında kullanılır.[2] Diğer bileşiklerinden titanyum tetraklorid (TiCl4) sis perdelerinde/havaya yazı yazımında kullanılır, katalizör olarak kullanılır ve titanyum triklorid polipropilen imalatında katalizör olarak kullanılır.[1]

Metal formun en yararlı özellikleri korozyona karşı dirençli olması ve bütün metaller içinde en yüksek dayanıklılık-ağırlık oranına sahip olmasıdır.[3] Alaşımsız haliyle %45 daha hafif olmasına rağmen bazı çelikler kadar dayanıklıdır.[4] Elementin iki allotropik türü[5] ve 46Ti'den 50Ti'ye beş tane doğal izotopu bulunur. Bunlardan 48Ti doğal olarak en bol bulunan izotoptur (73.8%).[6] Titanyumun kimyasal ve fiziksel özellikleri zirkonyumunkiler ile benzerlik gösterir.

  1. ^ a b c "Titanium". Encyclopædia Britannica Concise. 2007. 
  2. ^ Krebs, Robert E. (2006). The History and Use of Our Earth's Chemical Elements: A Reference Guide (2nd edition). Westport, CT: Greenwood Press. ISBN 0-313-33438-2. 
  3. ^ Matthew J. Donachie, Jr. (1988). TITANIUM: A Technical Guide. Metals Park, OH: ASM International. ss. sf.11. ISBN 0-87170-309-2. 
  4. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; EncyChem isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  5. ^ "Titanium". Columbia Encyclopedia (6. bas.). New York: Columbia University Press. 2006. ISBN 0-7876-5015-3. 18 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2008. 
  6. ^ Barbalace, Kenneth L. (2006). "Periodic Table of Elements: Ti - Titanium". 14 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2006. 

Developed by StudentB