Yahya Muhammed Hamideddin

Allah'a Güvenen İmam Yahya Muhammed Hamideddin
87. Yemen imamı
Görev süresi 4 Haziran 1904 - 17 Şubat 1948
Yerine geldiği	Muhammed bin Yahya
Yerine gelen	Ahmed bin Yahya
1. Yemen kralı
Görev süresi 30 Ekim 1918 - 17 Şubat 1948
Yerine geldiği	makam kuruldu
Yerine gelen	Ahmed bin Yahya
Kişisel bilgiler
Doğum	18 Haziran 1869 Sana'a,Vilâyet-i Yemen
Ölüm	17 Şubat 1948 (78 yaşında)[1][2] Sana, Yemen
Ölüm nedeni	Suikast
Milliyeti	Arap[3]
Evlilik(ler)	Fatma El Vasl
Çocuk(lar)	Ahmed bin Yahya Hasan bin Yahya Ali bin Yahya Muhsin bin Yahya Muhammed bin Yahya Abdullah bin Yahya İbrahim bin Yahya İsmail bin Yahya El-Kāsım bin Yahya Yahya bin Yahya Abdurrahman bin Yahya Hüseyin bin Yahya El-Abbas bin Yahya Almtehr bin Yahya
Ebeveyn(ler)	Muhammed bin Yahya
Dini	Zeydi İslam
İmzası
Takma adı	İmam Yahya Halifelik Komutanı Müminlerin Emiri Seyyid Yahya Eşkiya İmam[4]

Emirû'l-Müminin el-Mütevekkil Alellah Rab'ül-Alemin İmam Yahya bin el-Mansur Bi'llah Muhammed Hamideddin (Arapça: يحيى محمد حميد الدين محمد المتوكل, 18 Haziran 1869 - 17 Şubat 1948), kısaca Yahya Muhammed Hamideddin ya da Osmanlı kaynaklarında geçtiği gibi İmam Yahya; Yemenli imam ve siyasetçi ve 1918-1948 arası Yemen Mütevekkilî Krallığı kralı ve kurucusu. Yemen'in büyük bölümünü ve bugünkü Suudi Arabistan'ın güney bölgesini 900 yılı aşkın bir süre yöneten Kasımî hanedanının Hamideddin kolundan dünyaya geldi. Babasının ölümünden sonra 4 Haziran 1904'te Yemen imamı olup Zeydi yönetimini tanımayan Osmanlı İmparatorluğu'na karşı çeşitli isyanlar düzenledi.^[5] 1911 yılında imzalanan Da'an Mukavelesi'nde tanınmasıyla Osmanlı'yla uyumlu bir politika yürütmeye başladı.^[6] I. Dünya Savaşı'nda tertiplenen Arap Ayaklanması'na katılmayarak Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı kaldı. Savaşın Osmanlı'nın yenilgisiyle sonuçlanması ve Mondros Ateşkes Anlaşması hükümleri uyarınca Osmanlı Ordusunun Kasım 1918'de diğer Arap vilayetlerinden olduğu gibi Yemen'den de çekilmesi üzerine İmam Yahya 17 Kasım 1918'de San'a'ya girdi ve Yemen'in bağımsızlığını ilan etti. 30 Ekim 1918 tarihinde ise kendini Yemen Emiri ilan ederek Yemen Zeydi Emirliği'ni kurdu. Osmanlı Ordusu'nun bıraktığı ve silah tacirlerinden temin ettiği silahlar ile Birleşik Krallık'a karşı direndi. Kasımiler döneminden kalan Büyük Yemen idealini gerçekleştirmek isteyen Yahya Osmanlı ile Birleşik Krallık arasında belirlenen sınır olan Menekşe Hattı'nı tanımadığını ilan ederecek Aden Protektorası'na birçok baskın düzenledi. Bunun yanı sıra Asir Emirliği ve daha sonra Suudi Arabistan olacak Hicaz ve Necid Krallığı'yle karşı karşıya geldi. Asir Emirliği'nin İmam Yahya'nın baskılarına dayanamayıp Suudi Arabistan'ın himayesine girmesinin ardından Asir Emirliği'nin isyan edip başarısız olunca Yemen'e kaçmasıyla İbn Suud ile İmam Yahya arasında bir çatışma başladı. Bu çatışma Suudi-Yemen Savaşı'na dönüştü ve sonucunda İmam Yahya yenilerek büyük bir otorite kaybına uğradı. Bu yenilgiden sonra izolasyonist bir politika izledi. II. Dünya Savaşı'nda tarafsız bir politika izledi ve herhangi bir agresif tutum sergilemedi. 17 Şubat 1948 tarihinde San'a yakınında damadı tarafından suikastle öldürüldü.^[7] İmam Yahya Yemen'i kasıp kavuran ve Yahudiler dahil olmak üzere halka acılar çektiren anarşi ve şiddet ortamına son vermeyi başarmıştır. Onun saltanatı döneminde Yahudiler nispeten elverişli koşullara sahiptiler.^[8] Fotoğraf çekinmeyi sevmediğinden hiçbir fotoğrafı bulunmamaktadır.

Tuğgeneral Harold Jacob, 1923'te İmam Yahya'yı ziyaret ettiğinde bir Ford marka araba hediye etti.^[9]

1. ^ "Yemen". 7 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2022. 
2. ^ Hrvatska enciklopedija
3. ^ "Yaḥyá Ḥamīd al-Dīn". 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2022. 
4. ^ Kumandan, Hasan Muhiddin Paşa. Ah O Yemen – 1904 İsyanı. s. 72. ISBN 9786054534029. Erişim tarihi: 19 Haziran 2022.
5. ^ Öztuna, Yılmaz, "Devletler ve Hanedanlar" Cilt:2, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara (1996), s.447
6. ^ Dresch, Paul, "A History of Modern Yemen", Cambridge (2000), s. 7-8
7. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Yılmaz 1996 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
8. ^ Parfitt, Tudor (2000) 'The Jewish Image of the Imam: Paradox or Paradigm?' In: Parfitt, Tudor, (ed.), Israel and Ishmael: Studies in Muslim-Jewish relations. London: Curzon-SOAS Near and Middle East Publications, pp. 207–225.
9. ^ "المواصلات في زمن الإمام يحيى". اليمن الجمهوري (Arapça). 9 Eylül 2018. 25 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2023.