Empirizm (yunoncha έμπειρία - "tajriba") bilim faqat shaxsiy tajriba ortidan olinishi mumkinligini uqtiruvchi epistemologiya yoʻnalishidir. Ratsionalizmdan farqli oʻlaroq kuchli subyektivizmga suyanadi.
Empirizm (yunoncha yetreta — tajriba) — falsafiy oqim; hissiy tajribani bilishning birdan-bir manbai deb hisoblaydi. Ratsionalizmga qarama-qarshi turadi. Tajribani, hissiy bilishni mutlaqlashtirish, ratsional bilish (tushunchalar, nazariyalar) ahamiyatini pasaytirish empirizmga xos jihatlardir. Empirizm yaxlit gnoseologik konsepsiya sifatida XVII—XVIII asrlarda shakllandi (F.Bekon, T.Gobbs, J.Lokk, J.Berkli, D.Yum); Empirizmning ayrim belgilarini pozitivizm, neopozitivizm (mantiqiy Empirizm)da koʻrish mumkin. XIX asrda empirizmning asosiy vakili sifatida ingliz faydasufi E.S.Milltanildi. Hozirgi zamon fizikasi empirizmning mantiqiy yoʻnalishiga tayanadi.
Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |