Harbiy muhandislik — harbiy inshootlarni loyihalash va qurish, harbiy transport va harbiy aloqa liniyalarini saqlash sanʼati, fan va amaliyoti sifatida erkin taʼriflangan. Harbiy muhandislar harbiy taktika ortidagi logistika uchun ham javobgardir. Zamonaviy harbiy muhandislik qurilish muhandisligidan farq qiladi. XX va XXI-asrlarda harbiy muhandislik shuningdek, KBRN mudofaasi va boshqa muhandislik fanlarini, masalan, mexanik va elektrotexnika texnikasini oʻz ichiga oladi[1].
NATO maʼlumotlariga koʻra: "harbiy muhandislik — bu tarkibiy qism yoki xizmatdan qatʼi nazar, jismoniy faoliyat muhitini shakllantirish uchun amalga oshiriladigan muhandislik faoliyatidir. Harbiy muhandislik manevr va butun kuchni qoʻllab-quvvatlashni, shu jumladan kuchlarni himoya qilish uchun muhandislik yordami, qoʻlbola portlovchi qurilmalar, atrof-muhit muhofazasi, muhandislik razvedkasi va harbiy qidiruv kabi harbiy muhandislik funksiyalarini oʻz ichiga oladi. Harbiy muhandislik transport vositalari, kemalar, samolyotlar, qurol tizimlari va jihozlariga xizmat koʻrsatadigan, taʼmirlaydigan va boshqaradigan „muhandislar“ tomonidan amalga oshiriladigan faoliyatni oʻz ichiga olmaydi"[2].
Harbiy muhandislik — bu harbiy akademiyalarda yoki harbiy muhandislik maktablarida oʻqitiladigan akademik fan hisoblanadi. Harbiy muhandislik bilan bogʻliq qurilish va buzish vazifalari odatda harbiy muhandislar, shu jumladan sapyor yoki kashshof sifatida oʻqitilgan askarlar tomonidan amalga oshiriladi[3]. Zamonaviy qoʻshinlarda jang va otishma paytida oldinga siljish vazifalarini bajarishga oʻrgatilgan askarlar koʻpincha jangovar muhandislar deb ataladi.
Baʼzi mamlakatlarda harbiy muhandislar tinchlik davrida suv toshqini nazorati va daryolarda navigatsiya ishlari kabi noharbiy qurilish ishlarini ham bajarishlari mumkin. Ammo, bu faoliyat harbiy muhandislik doirasiga kirmaydi.