Islom falsafasi

Islom falsafasi---Bu islom anʼanalariga mansubligi bilan ajralib turadigan falsafadagi rivojlanishdir.Arab tilida lotin tiliga“falsafa”deb tarjima qilingan ikkita atama bor va ular “falsafa”,yaʼni falsafa bilan bir qatorda mantiq,matematika va fizika hamda “nutq ilmi”ga ham tegishli;Bu diniy eʼtiqodlarni mantiqiy dalillar bilan isbotlashni maqsad qilgan fanga ishora qiladi.

Ilk islom falsafasi islom taqvimining II asrida(milodiy IX asr boshlarida)Yoqub ibn Ishoq al-Kindiy bilan boshlanib,hijriy VI asrda (milodiy XII asr oxiri) Ibn Rushd bilan yakunlangan bo‘lib,u keng ko‘lamda bir vaqtga to‘g‘ri kelgan.Islom uchun Oltin asr deb nomlanuvchi davr bilan.Ibn Rushdning oʻlimi islom falsafasining odatda arab peripatetik maktabi deb ataladigan muayyan fanining tugashini belgilab berdi va Andalusiya va Shimoliy Afrika kabi gʻarbiy islom mamlakatlarida

Islom falsafasi Sharqiy islom mamlakatlarida,xususan,Fors Safaviylar davlati va Usmonli va Moʻgʻul imperiyalarida koʻplab falsafa maktablari Avitsennaya (Ibn Sinoga nisbatan)Rushdizm(Ibn Sinoga nisbatan)ravnaq topishda davom etgan.Rushd),nuroniy falsafa va so‘fiylik falsafasi, transsendental hikmat falsafasi va Isfahon falsafasi.

Ibn Xaldun oʻzining“Muqaddima” asarida tarix falsafasiga muhim hissa qoʻshgan.Islom falsafasiga qiziqish XIX asr oxiri–XX asr boshlarida arab uyg‘onish harakati davrida kuchaydi va hozirgacha davom etmoqda

Islom falsafasi nasroniy Yevropada katta taʼsirga ega boʻldi,chunki arab falsafiy matnlarining lotin tiliga tarjimasi “Oʻrta asr lotin dunyosidagi deyarli barcha falsafiy fanlarni oʻzgartirib yubordi”bunda tabiiy falsafa,psixologiya va metafizikaga ixtisoslashgan musulmon faylasuflarining ayniqsa kuchli taʼsiri boʻldi.