Agrarianismoa masa-mugimendu bat da, non nekazariak (nekazaritzan lan egiten duten pertsonak) aktiboki parte hartzen duen XIX. mendetik hainbat herrialdetan dauden klasearteko nekazaritza-elkarteen bidez, lurraren banaketa egokia lortzeko.
Nekazal taldeak feudalismoaren (latifundismoa, protekzionismoa eta enpresa askearen existentziarik eza) aurkako erreakzio gisa sortu ziren mendebaldeko gizartearen eremuetan. Egoera horrek nekazariari lurraren jabetza pribaturako sarbide libre eta egokia izatea eragotzi egiten zion, eta horrek berekin zekarren gizarte-tranpa bat egotea; izan ere, landa-eremua industrializatu aurreko garaian produktibitatea oso txikia zen, eta, beraz, lurraren hedadura ezinbesteko elementua zen errentagarritasun esanguratsua lortzeko.