Comedia | |
---|---|
type of work of art (en) , xéneru y xéneru lliterariu | |
obra d'arte | |
La comedia (del llatín «comoedĭa-ae», y esti del griegu antiguu κωμῳδία,[1] «kōmōidía») ye'l xéneru dramáticu opuestu a la traxedia[2] y, por tanto, rellacionáu cuasi siempres con hestories con final feliz. Esa llectura epicúrea, placentera y optimista,[3] tuvo'l so orixe nos primitivos cultos de la fertilidá n'honor del dios Dioniso («Diônysos») y desenvolvióse como xéneru deriváu del ditirambu, acomuñáu a los drames satíricos y al mimu.[4][5]
Na Antigua Grecia adquirió la so máxima rellumanza con Aristófanes (periodu antiguu) y pasó a la cultura romana de la mano de Menandro (periodu mediu), nel sieglu IV.[6][7] Mientres el medievu adquier un tonu más llixeru y elemental, aportando a burlesco en munchos subxéneros y convirtiéndose n'espectáculu bien popular como nel casu de la «Commedia dell'Arte»,[8] Como xéneru dramáticu global definió'l conxuntu del teatru clásicu español, coles coordenaes del conxuntu de la obra dramática de Lope de Vega.[9][lower-alpha 1] Ta clasificada, xunto cola traxicomedia,[lower-alpha 2] como una de les formes clásiques del drama griegu, y unu de los trés xéneros dramáticos llamaos realistes.[10]
A partir del sieglu XX convertir n'unu de los xéneros básicos del Séptimu Arte,[11] y nel llinguaxe allumó espresiones más amplies como faer comedia o, referíu a la dramaturxa, autor de comedia.[2]
Comedia ye na escena «imitación d'homes inferiores, pero non en tola estensión del viciu, sinón no que tienen de risible, pos lo risible ye un defectu y una feúra que nun causa dolor nin ruina.» —Aristóteles.[6]
|
Error de cita: Esisten etiquetes <ref>
pa un grupu llamáu "lower-alpha", pero nun s'alcontró la etiqueta <references group="lower-alpha"/>
correspondiente