Mae feto (Saesneg: Veto, o'r Lladin: "Gwaharddaf") yn fynegiant o hawl rhywun penodol neu endid gwneud penderfyniadau arall i atal penderfyniad penodol. Gall yr hawl feto felly osgoi penderfyniad, er bod mwyafrif ar ei gyfer fel arall.[1] Ceir y cofnod cynharaf o'r gair mewn cyd-destun Gymraeg yn 1856 (pan ysgrifennwyd fel 'veto').[2]
Gall feto roi pŵer i atal newidiadau yn unig (a thrwy hynny ganiatáu i'w ddeiliad amddiffyn y status quo), fel feto deddfwriaethol UDA.