Ekzisto de Dio

Konebleco pri la ekzisto de Dio, aŭ perracia konebleco pri la ekzisto de Dio kaj ties atributoj, ĉi tie raportas pri la sinteno de religioj kaj filozofioj rilate la kapablon de la homa racio atingi certecon, per raciaj pruvoj, pri la ekzisto de Dio. Pli ol diskuto pri la valoro de iliaj argumentadoj ĉi tie estas celataj iliaj sintenoj kaj juĝoj pri la konfido je la homa racio rilate la malkovron pri supernaturaĵoj. Kiel sciate, la religioj distingiĝas en revelaciitaj kaj tute homaj, kvankam distingo iom superebla ĉar ĉiuj religioj proklamas ke je sia origino agas manifestacio de io dia aŭ persona supernaturaĵo. Do, se la supoze revelaciitaj religioj ignorus la fonton de sia kredo, ĉu ili ankoraŭ konfesus la konvinkon pri la ekzisto de Dio? Kaj tiun konvinkon ili gajnus argumentante per la racio?

Tiu ĉi artikolo ignoras la diskutojn pri la valoro pruvanta de la argumentoj kaj ankaŭ des pli estas ignorataj la kontraŭargumenadoj eventuale priskribeblaj en alia artikolo.

La revelaciitaj religioj kiuj metis antaŭ si la problemon donis malsamajn respondojn. Oni komencu el kristanismo.


Developed by StudentB