Syntaxonomie

Het begrip syntaxonomie wordt in de biologie gebruikt voor de wetenschap van het indelen van levensgemeenschappen of biocoenoses. Onder syntaxonomie (syn = samen, taxon = taxonomische eenheid, syntaxon = gemeenschap) verstaat men zowel het classificatiesysteem zelf als de methode die aan de basis van de classificatie ligt. Aan de basis ligt het syntaxon (meervoud: syntaxa). Deze begrippen zijn analoog aan de taxonomie en het taxon in de biologie, met name in de systematiek.

Zo is in de vegetatiekunde de syntaxonomie een classificatiesysteem voor plantengemeenschappen. Dit classificatiesysteem is ontworpen door de Frans-Zwitserse School, die ook in Nederland en België het meest gevolgd wordt. In de syntaxonomie van plantengemeenschappen onderscheidt men een vijftal rangen of syntaxa. De basiseenheid is de associatie, die overeenkomt met de soort in de taxonomie. Plantenassociaties worden gegroepeerd in verbonden, vervolgens in orden en ten slotte in klasses.

Onder de rang van associatie onderscheidt men lokaal soms nog meerdere subassociaties.