Solidaryzm – kierunek społeczno-polityczny z przełomu XIX i XX w. głoszący naturalną solidarność, rozumianą jako wspólnotę interesów różnych grup i warstw społecznych w państwie, niezależną od ich statusu ekonomicznego lub zawodowego i związanych z nimi różnic interesów. Był nurtem opozycyjnym wobec liberalizmu, któremu zarzuca przedkładanie jednostki i jej dobra nad interesy społeczeństwa jako całości, ale także wobec wielu nurtów socjalistycznych, podkreślających konfliktowy charakter społeczeństwa czy traktujących je materialistycznie[1].
W szerszym znaczeniu solidaryzm oznacza każde stanowisko uznające podstawową rolę solidarności czy wspólnoty interesów w życiu społecznym[2]. Może być cechą politycznych nurtów katolickich, konserwatywnych, lewicowych czy nacjonalistycznych.