Komeedzje

In komeedzje (fan it Aldgrykske κωμῳδία, kōmōidia, letterlik: "feestsang" of mooglik "doarpssang") is in literêr sjenre en in foarm fan toaniel en film dy't him yn 'e Aldheid ûnderskate fan 'e trageedzje trochdat it minder swiersettich fan toan wie en in happy end hie. De komeedzje kin tebekfolge wurde oant 425 f.Kr., nei it oeuvre fan 'e Grykske toanielskriuwer Aristofanes. Yn 'e Renêssânse hat benammen de William Shakespeare dit âlde sjenre nij libben ynblazen. Pas fan 'e njoggentjinde iuw ôf is de betsjutting fan "komeedzje" ferskood yn 'e rjochting fan hilarysk humorisme (yn dy betsjutting wurdt in toanielkomeedzje ek wol in blijspul neamd). Yn it âlde Grikelân bestie dat sjenre trouwens ek, mar waard it gjin komeedzje neamd, mar saterspul.

Der binne ferskillende yndielings foar komeedzjes mooglik:

• neffens medium:
  • teater;
  • film;
• neffens doer: ienakter, spul yn trije bedruwen, langspylfilms, koarte films, tekenfilms;
• neffens sjenre: komyske fertelling (faak as monolooch, stand-upcomedy), vulgêre komeedzje of klucht, slapstick, parody, persiflaazje, revu of kabaret, romantyske komeedzje, tragikomeedzje, Vaudeville.